Notka biograficzna
ur. 5 marca 1959 r. w Bieruniu Nowym, w rodzinie o tradycjach kolejarskich.
Wykształcenie
Absolwent szkoły podstawowej w Bieruniu, następnie Zespołu Szkół Technicznych przy Hucie metali Nieżelaznych w Katowicach – Szopienicach, uzyskana specjalizacja: Elektro- mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych. W 1997 roku uzyskałem tytuł magistra administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Starałem się uzupełniać swoje wykształcenie, z zakresu prawa, zarządzania, ekonomii a przede wszystkim w dziedzinach związanych z wykonywanym zawodem:
2000 – 2001 r. – podyplomowe uzupełniające studia prawnicze,
2001 r. – podyplomowe studia z zakresu organizacji i zarządzania zasobami ludzkimi na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Transportu Politechniki Śląskiej w Gliwicach,
2004 r. – podyplomowe studia Nowoczesne systemy sterowania ruchem kolejowym oraz certyfikacja urządzeń, Politechnika Śląska w Gliwicach,
2003 – 2008 r. – studia doktoranckie w zakresie nauk ekonomicznych, Akademia Ekonomiczna w Katowicach,
2009 r. – podyplomowe studia Rynek kolejowy w Polsce w kontekście wyzwań europejskich, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie,
2012 – 2013 r. – podyplomowe studia Zamówienia publiczne, Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach.
Praca zawodowa
Kolej i zagadnienia z nią związane od zawsze stanowiły pasję, którą łączyłem z pracą zawodową.
Kiedy zostałem dyżurnym ruchu przydzielano mi praktykantów w celu wyszkolenia ich na dyżurnych ruchu i nastawniczych. Pracowałem na stacjach o różnych systemach sterowania ruchem kolejowym, począwszy od urządzeń mechanicznych scentralizowanych z sygnalizacją kształtową i świetlną na urządzeniach przekaźnikowych.
Ten krótki okres czasu pozwolił mi na poznanie pracy urządzeń. Z perspektywy czasu przyznaję, że bardzo doceniam decyzję swoich zwierzchników, którzy powierzyli mi wówczas funkcję zawiadowcy stacji w Bieruniu Nowym w tak młodym wieku. Czułem się wyróżniony, byłe prawie najmłodszy spośród wszystkich pracowników. Nadzorowałem trzy stacje: Bieruń Nowy, Chełm Śląski i Imielin oraz ekspedycję kolejową na KWK Piast. Okres pełnienia funkcji zawiadowcy przypadł na czas przebudowy stacji Bieruń Nowy polegający na całkowitej zmianie układu torowego, budowy drugiego toru do KWK Piast, zmiany urządzeń sterowania ruchem kolejowym z urządzeń mechanicznych scentralizowanych sygnalizacją kształtową, na przekaźnikową z sygnalizacją świetlną oraz budową tunelu pod stacją Bieruń Nowy.
Po dwóch latach praktyki w zarządzaniu stacją został powołany na stanowisko instruktora do spraw ruchu w Rejonie Przewozów Kolejowych w Bielsku – Białej. Praca instruktora ruchu oprócz podstawowych zadań, na stanowiskach związanych bezpośrednio z ruchem pociągów, wiązała się też z wyznaczaniem dodatkowych czynności na polecenie zwierzchników służbowych. Nadzorowałem prace pod względem techniczno-ruchowym podczas przebudowy stacji Oświęcim, budowy torów do kopalni Czeczot, byłe członkiem komisji badania bocznic w rejonie Bielska – Białej, ok. 46-ciu małych bocznic oraz bocznic kopalń takich jak: Piast, Ziemowit, Wesoła, Czeczot, Jaworzno i inne. Podobne zadania leżały w zakresie moich obowiązków jako kontrolera ruchu w Śląskiej DOKP w Katowicach, brałem udział w komisjach zakładowych wypadków kolejowych na terenie Ślaskiej DOKP
w Katowicach. W trakcie pacy w Ślaskiej DOKP dokonywałem kontroli doraźnych na podległym odcinku tj. Stacji Rejonowej Jaworzno Szczakowa, Katowice – Muchowiec oraz Oświęcim. Brałem udział w rewizjach szczegółowych Stacji Rejonowych Katowice, Rybnik, Tarnowskie Góry, Częstochowa Kędzierzyn – Koźle, Racibórz, Gliwice, Bielsko – Biała, Czechowice Dziedzice.
W 2007 roku powierzono mi przygotowanie materiałów do pierwszej reformy kolei – rozdzielenia zarządcy infrastruktury i przewoźników towarowych i pasażerskich. Jestem współautorem regulaminów organizacyjnych Zakładu Infrastruktury Kolejowej w Bielsku – Białej. Jako zastępca dyrektora ds. eksploatacyjnych brałem udział w tworzeniu tego zakładu na bazie oddziału drogowego w Bielsku – Białej, części oddziału automatyki i telekomunikacji w Bielsku – Białej, Stacji Rejonowych: Oświęcim, Bielsko – Biała, Czechowice – Dziedzice. Okres pracy w tym zakładzie był bardzo trudny, gdyż przypadł na czas usuwania skutków powodzi w roku 2007. Zniszczone zostały obiekty mostowe i układy torowe. Ponadto następna powódź w 2009 roku oraz trąba powietrzna dokonała kolejnych zniszczeń. Udało nam się wznowić przejezdność szlaku
w ciągu kilku dni.
Niełatwy był też 2000 rok. Powierzono mi zadanie opracowania regulaminów organizacyjnych nowej jednostki – Zakład Infrastruktury w Katowicach podległy bezpośrednio Zakładowi Infrastruktury w Warszawie z połączonego Zakładu Infrastruktury w Bielsku – Białej, Jaworzno, Szczakowa, Katowice i likwidacji Okręgowej Dyrekcji Infrastruktury Kolejowej w Katowicach.
Zakład Infrastruktury w Katowicach liczył w 2000 roku 3325 osób. Powierzono mi zadanie wdrożenia programu oszczędnościowego, tj. likwidacji posterunków ruchu i łączenia sekcji zintegrowanych. Udało się zredukować liczbę posterunków z 261 do 168 w ciągu dziesięciu lat.
Tak szczęśliwie mi się ułożyło, że mogę połączyć swoją codzienną pracę z działalnością dydaktyczną i naukową, mam możliwość udziału w konferencjach naukowo-technicznych. Bardzo jest mi bliski temat transportu kolejowego, również pod kątem jego innowacyjności. Na studiach podyplomowych stałem się współautorem koncepcji połączenia transportem szynowym aglomeracji katowickiej z portem lotniczym w Pyrzowicach. Praca dyplomowa została nagrodzona, jednakże przedstawiona koncepcja do dziś nie doczekała się realizacji pomimo, iż temat co jakiś czas staje się tematem rozważań na gruncie samorządu województwa.
W moim dorobku naukowym znajduje się praca poświęcona wdrożeniu ERTMS /ETCS w VI korytarzu transportowym na odcinku Katowice – Most Wisła – Żylina. Obecnie kompletuję materiały do pracy doktorskiej, której temat związany jest z efektami ekonomicznymi wdrożenia lokalnych centrów sterowania ruchem kolejowym.
Poza pracą zawodową staram się znaleźć chwile, które poświęcam rodzinie a w szczególności wnukom. Lubię od czasu do czasu wyjechać zagranicę, oczywiście pociągiem. Zwiedzałem, a jednocześnie obserwowałem pracę na kolejach czeskich, słowackich, niemieckich, szwajcarskich, francuskich, portugalskich, litewskich, ukraińskich, finlandzkich, austriackich, włoskich oraz Chińskich. Zapoznawałem się funkcjonowaniem tych kolei, np. Systemem ERTMS poziom Drugi na odcinku Olten – Lucerna w Szwajcari, Koleją Dużych Prędkości Franfurt-Kolonia (330 km/godz.).
Kolej, od początku swojego istnienia odgrywa ważną rolę w transporcie pasażerów i towarów. Na przestrzeni wieków, lat ciągle udoskonalana, unowocześniana. Jako pasjonat – uważam, że kolei nie można zastąpić całkowicie. Jako realista – mam świadomość, że kolej musi być nowoczesna i konkurencyjna, stanowić alternatywę dla innych środków transportu. Należy dążyć miedzy innymi do utworzenia jak największej liczby lokalnych centrów sterowania. Wymiana urządzeń mechanicznych scentralizowanych i przekaźnikowych na urządzenia komputerowe – ma wpływ na bezpieczeństwo transportu kolejowego, co uważam za istotne dla podkreślenia konkurencyjności kolei. Pozwoli to zaoszczędzić środki finansowe dzięki redukcji energochłonnych budynków nastawni, na których mieszczą się te urządzenia. Szczególnie należałoby wdrożyć program likwidacji posterunków mało obciążonych i zastąpienie niejednokrotnie dużej ilości posterunków jednym lokalnym centrum Sterowania, przykładem może tu być LCS Żywiec.
Aktywność społeczna
Od 1992 roku do 1997, Prezes Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Bieruńskiej Porąbek w Bieruniu,a od 1997 Przewodniczący Komisji Rewizyjnej.W latach 2001-2015 Prezes Bieruńskiej Fundacji Inicjatyw Gospodarczych w Bieruniu .